⭐ Stana Katić (1978)
Stana Katić rođena je u Hamiltonu, u Kanadi, 1978. godine. Pre nego što se probila na holivudsku scenu igrala je uglavnom epizodne uloge u serijama „Alijas“, „Prljava značka“, „Urgentni centar“, „24 sata“, „Heroji“, „Istražitelji iz Majamija“. Ostvarila je zapaženu ulogu u filmu „Zrno utehe“ iz Džejms Bond franšize. Svetsku slavu stekla je ulogom detektivke Kejt Beket u seriji „Kasl“ za koju je višestruko nagrađena. Uvek je sa ponosom isticala svoje srpsko poreklo, čak je i voditelja Džimija Kimela naučila da psuje na našem jeziku. 2017. godine je u samostalnoj produkciji snimila dve sezone serije „Absentia“ („Odsustvo“), koja je u svetu i Srbiji prikazana na AXN kanalu. 2019. godine bila je gost i jedan od članova žirija festivala Kustendorf. Udata je za australijskog biznismena srpskog porekla Srboljuba Krisa Brkljača.
⭐ Mila Jovović (1975)
Zvezda filmova „Peti element“, „Povratak u Plavu lagunu“, „Glasnik: Priča Jovanke Orleanke“ i franšize „Pritajeno zlo“ rođena je u Kijevu, u Ukrajini, od oca srpskog lekara Bogdana Jovovića, i ruske glumice Galije Loginove. Sa pet godina se preselila sa majkom u Sakramento, u Kaliforniji, pa potom u Los Anđeles, gde je prvobitno započela manekensku, a potom i glumačku karijeru. 1994. godine snimila je i objavila album pod nazivom „Božanstvena komedija“. Od 1998. godine je zaštitno lice kozmetičkog brenda L’Oréal.
⭐ Katarina Oksenberg (1961)
Katarina Oksenberg još jedna je u nizu holivudskih zvezda srpskog porekla koja je slavu stekla osamdesetih. Ćerka je srpske princeze Jelisavete Karađorđević i Hauarda Oksenberga. Poput svoje majke, poseduje titulu princeze. Debitovala je ulogom princeze Dajane u filmu „The Royal romance of Charles and Diana“ 1982. godine, a najpoznatija je po ulozi Amande Karington u američkoj sapunici „Dinastija“,čiji je producent bio Aron Speling, koja je u Srbiji bila izuzetno popularna. Pojavila se u serijama „Vrelina Akapulka“, „Čuvari plaže“, filmovima „Uhvati me ako možeš“, „Leteći Holanđanin“, „Arturova potraga“.
⭐ Rade Serbedzija (1946)
Rođen je 27. jula 1946. u srpskoj porodici u mestu Bunić kod Titove Korenice u Hrvatskoj. Diplomirao je 1969. na Akademiji za pozorište, film i televiziju u Zagrebu, nakon čega je ubrzo angažovan u zagrebačkom dramskom kazalištu Gavela. Nakon toga naizmenično radi kao slobodni umetnik, s angažmanom u HNK Zagreb, te ponovno u "Gaveli". Nadaren, posebne glumačke tehnike, i racionalan i temperamentan, sugestivan, vrsne dikcije, s lakoćom izvodeći i fizički najteže scene, pokazao se podjednako uverljiv u ulogama klasičnog (npr. Šekspirovi Hamlet i Ričard III) i modernog repertoara (npr. Ibzenov Per Gint) - u raznim žanrovima, i u pozitivnim i u negativnim likovima. Dobitnik je mnogih priznanja (triput nagrađen na Sterijinom pozorju, Nagrada "Vladimir Nazor", Nagrada "Dubravko Dujšin", Nagrada "Orlando" na Dubrovačkim ljetnim igrama).
Najuspešnija filmska godina za Šerbedžiju je verovatno bila 1986. kada sa dve uloge u filmovima dobijaju titulu najuspešnijih na pulskom festivalu: revolucionara koji se ne snalazi u poratnom vremenu u Večernjim zvonima Lordana Zafranovića (Zlatna arena) i radnika ogorčenog siromaštvom i životnim nedaćama u Snu o ruži Ž. Tadića (Velika povelja u Nišu). Velikog radnog potencijala, s uspehom glumi i na televiziji: u tv-serijama U registraturi, Nikola Tesla (u naslovnoj ulozi), Prosjaci i sinovi i Bombaški proces (kao Josip Broz Tito). Godine 1982. dobio je godišnju nagradu australijske televizije Sami za glavnu ulogu u australijskoj televizijskoj ekranizaciji drame Oslobođenje Skoplja D. Jovanovića.
⭐ Karl Malden (1912-2009)
Rođen je kao Mladen Sekulović u Čikagu, najpoznatiji je, ali i najpriznatiji glumac srpskog porekla. Bio je legenda američke filmske i televizijske industrije. U svojoj bogatoj karijeri ostvario je 71 ulogu. 1934. godine krenuo je da pohađa Gudmenovu školu u okviru Gudmen teatra u Čikagu, napustivši grad Geri u Indijani. Glumio je u Brodveju kratko vreme, a nedugo kasnije upoznao je jednog od svojih najboljih prijatelja i saradnika Marlona Branda, sa kojim je glumio u filmu „Tramvaj zvani želja“ koji mu je doneo Oskara za najbolju sporednu mušku ulogu 1951. godine. Tako je postao prvi Srbin koji je osvojio ovu najprestižniju nagradu u oblasti filma. Bio je ponovo nominovan za Oskara tri godine kasnije, za ulogu u filmu „Na dokovima Njujorka“ reditelja Elije Kazana. Televizijska serija „Ulice San Franciska“ donela mu je veliku popularnost, ali i prijateljstvo sa porodicom Daglas (Kirkom i Majklom). U svojoj karijeri bio je nominovan za pet Emija (od kojih je osvojio jedan, 1985. za ulogu Fredija Kasaba u televizijskoj mini seriji „Fatal Vision“), tri Zlatna globusa, a 2004. godine bio je dobitnik SAG nagrade za životno delo. 1960. godine dobio je svoju zvezdu na holivudskom Bulevaru Slavnih. Jedini srpski film koji je snimio u svojoj karijeri bio je film „Suton“ u režiji Gorana Paskaljevića. 20. novembra 2018. godine ispred Jugoslovenske kinoteke mu je podignut spomenik.